عالم زاهد و فقیه متبحر در حدود سال 1290ق در شهر اصفهان دیده به جهان گشود. پدرش شیخ حسین‏على شریف از علما و فضلاى تهران بود که با توجه به مرکزیت علمى اصفهان بویژه رونق حوزة علمیة این شهر در آن دوران، به اصفهان آمد و مشغول به تحصیل و تعلیم شد. نامبرده خواهرزادة دانشمند منجم، میرزا عبدالغفار نجم‏الدوله متوفى 1326ق بود.
میرزا محمد باقر فقیه‏ ایمانى در دوران کودکى، پدر دانشمندش را از دست داد ولى با بهره‏مندى از تربیت مادرى علویه و باتقوى و نیز تلاش‏هاى بسیار در مطالعه و تحقیق توانست مراحل عالى علمى و معنوى را با موفقیت طى کند و پشت سر گذارد.
وى در جوانى به آموختن رشتة عربى و منطق و ادبیات پرداخت که از جمله استادان ادبى ایشان، ادیب متبحر، سید محمود کلیشادى معروف به سید مغنى‏گو بود.
از استادان دیگر وى آخوند ملا محمد کاشیو آیت‏الله العظمى آقاى حاج آقا حسین بروجردى بود که در ایام اقامت ایشان در اصفهان از مجلس درس ایشان بهره می برد و ملا عبدالکریم گزى و همچنین حاج آقا منیرالدین بروجردى و شیخ عبدالحسین محلا‏تى به تحصیل پرداخت و به مراتب عالی علم و اجتهاد نائل آمد و با دختر حاج آقا منیرالدین بروجردی ازدواج کرد.
از جمله ویژگى‏هاى ایشان تقید به نماز شب و توسلات به ساحت مقدس ائمة اطهار، علیهم‏السلام، بویژه امام عصر (عج) است. نسبت به مردم با حُسن خلق و مدارا رفتار مى‏کرد و با اهل علم و نیز عوام متواضع بود. فقیه‏ایمانى از ائمة جماعت مشهور اصفهان بود که در مسجد امامزاده اسماعیل واقع در خیابان هاتف اقامة جماعت مى‏نمود.
آنچه بیش از هر چیز قابل ذکر است، توجه و علاقه خاصى بود که به اهل ‏بیت عصمت، علیهم‏السلام، در رفتار و گفتار ایشان آشکار بود و در تمام عمرش در انتظار فراق حضرت حجت بن الحسن العسکرى، ولى عصر، عجل‏الله تعالى فرجه‏الشریف، دلى سوخته و اشکى ریزان داشت و در منابر و مجالس و هر فرصتى در طول سال مردم را به ساحت قدس آن حضرت توجه و تنبه مى‏داد و با آن حال معنوى خاصى که در ایشان بود، تأثیر خاصى در حال اشخاص مى‏گذاشت. مثلاً روزهاى جمعه با حال گریه و شور و اشتیاق چند مرتبه دعاى ندبه را در طول روز قرائت مى‏کرد.
عنایت و اهتمام زایدالوصفى به ذکر فضایل و مناقب حضرت بقیة‏الله الاعظم، امام زمان، عجل‏الله تعالى فرجه‏الشریف، داشت ؛چنان که تمام منبرهاى او در ایام مختلف سال، چه در مسجد محل اقامة نماز جماعتش وجه مکان‏هاى دیگر و یا مجالسى که در تمام روزهاى سال قبل از ظهر در منزل شخصى خود منعقد مى‏نمود، به وعظ و ارشاد مى‏پرداخت و منحصر به امام زمان- عجل‏الله تعالى فرجه- بود و آغاز و انجامش در شرح زندگى و دیگر شؤون حیاتى و امامتى آن حضرت برگزار مى‏گردید. کسانى هم که براى حل و فصل هرگونه مشکل مادى و معنوى به ایشان مراجعه مى‏نمودند، جنابش قبل از هر چیز او را به نوعى توسل‏هاى ذکرى و زیارتى و مالى و نمازى و دیگر طرق مناسب به عنوان توسل به ساحت قدس حضرت مهدى (عج) راهنمایى و تشویق مى‏کرد.
وی از جمله کسانی است که در زمان غیبت کبری به ملاقات با حضرت ولی الله اعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نایل و بدین افتخار مباهی گردیده است.
آثار قلمى و تألیفات حاج شیخ محمدباقر فقیه‏ایمانى بیش از هشتاد مورد است که تنها چند جلد آنها به همت فرزند فاضل ایشان (حاج شیخ مهدى فقیه‏ایمانى) طبع و منتشر گردیده است.
تألیفات ایشان دو دسته است یکى در زمینه‏هاى مختلف عقیدتى، فقهى، اخلاقى و تاریخى، دیگرى در زمینة تحقیقات و نوشته‏هایى دربارة امام عصر صلوات‏الله علیه، که عبارتند از:
1- الایات الباهره فى فضائل العترة الطاهره؛ 2- انوار قدسیه در شرح حکمت الهیه؛ 3- بهجة‏الامامة 4- بهجة ‏الجنان، فیما یتعلق بشرح ارکان الایمان5- بهجة‏المرضیه، فیما ثبت للفقهأ الصالحین من الولایة و حدودها؛ 6- تفسیر «ثم لتسئلن یومئد عن النعیم»؛ 7- تفسیر «قد افلح المؤمنون.... »؛ 8- الحجة الغرا فى حدود المعرفة الواجبة لفاطمة الزهرا سلام‏الله علیها؛ 9- حدائق الایمان فى امر النیابة عن الائمة فى الاعمال؛ 10- الخصال الحسینیه، او المرقاة المکارم الحسینیه؛ 11- الدرة الفاخره فى بیان شؤون العترة الطاهره؛ 12- دیوان اشعار 13- الذورة العلیا فى حقیقة الرویا، 14- رساله، حول تعزیة الامام حسین بن على علیه‏السلام؛ 15- رساله، حول زیارة عاشورا والبحث عن سنده و معناه؛ 16- رساله، فى احکام الصور و التماثیل؛ 17- رساله، فى بیان حکم جنب المعذور من الغسل و وظیفة استمرار العذر؛ 18- رساله، فى تحقیق موضوع الاستثناء؛ 19- رساله، فى شرح حال ابى‏الفضل-العباس بن الامام امیرالمؤمنین علیه‏السلام؛ 20- رساله، فى زینب بنت امیرالمؤمنین سلام‏الله علیها و فضائلها؛ 21- رساله، فى شرح حدیث العقل و الجهل؛ 22- رساله، فى الاجماع؛ 23- رساله، من سبق الى مکان فهو اولى به؛ 24- رساله، فى النیة و ان الاخلاص فیها شرط فى صحة العباده و قبولها؛ 25- رساله، فى المعاصى الکبیره و الصغیره؛ 26- رساله، فى معنى الحکم و المتشابه؛ 27- ماءالحیوان فى تجوید القرآن؛ 28- السراج المنیر فىاهمیة عید الغدیر و فضائله و آدابه؛ 29- روح الایمان فى محبة الرحمن؛ 30- شرح حدیث «الصوم لى و انا أجزى به»؛ 31- شرح نهج‏البلاغه فى شرح جمل من کلمات الامام فى التوحید والمعرفه؛ 32- علم الهدى و معلم التقى فى شرح حقوق سیدالشهداء علیه‏السلام؛ 33- العوائد الالهیه فى فوائد الرجالیه؛ 34- العوائد العلیه فى الخصائص المختصه بجملة من الائمة الطاهرین؛ 35- فتح الباب فى التحقیق عن مسألة الاستصحاب؛ 36- قطع الوتین فى اللعن على اعداء الدین؛ 37- کشف الحقایق فى شرح اخذ المیثاق عن الخلائق؛ 38- المجالس الحسینیه فى ثورة الامام حسین بن على علیه‏السلام فى مکافحة الکفر و نصرة الاسلام من بدء خروجه من المدینه الى مصرعه علیه‏السلام فى کربلا؛ 39- مجالس الموحدین فى فضائل شهر رمضان و اعماله و میزات لیلة‏القدر؛ 40- مراة الانام فى التحقیق عن علم الامام علیه‏السلام؛ 41- مراة النورین فى شرح «خصائص الحسین - للشیخ جعفر التسترى»؛ 42- مصباح الضیاء فى تفسیر اسماء-الحسنى على ترتیب حروف التهجى؛ 43- المصباح المنیر فى تفسیر آیة التطهیر؛ 44- مفتاح الامة فى بیان حجیة الاجماع من طریق السنه؛ 45- نزهة الالباب فى وجوب الحجاب؛ 46- نورالبدر فى معرفة لیلةالقدر؛47- نورالبیان فى التفضیل بین العترة و القرآن(او المفاضلة بین الثقلین)؛ 48- النورالمبین فى شرح خطبة امیرالمؤمنین، المعروفة بخطبة المتقیین و خطبة همام؛ 49- وسیلة الفلاح فى بیان آداب النکاح؛ 50- وفاءالمیثاق من المحب المشتاق شرح الابیات المنسوبة الى الامام حسین؛ علیه‏السلام التى اولها: سبقت العالمین الى المعالى. بحسن خلیقه و علو همة.
تحقیقات و آثار وی در معرفى و منزلت حضرت ولى عصر، علیه‏السلام، عبارتند از:
1- انیس المحجة فى کیفیة الرجعه(فارسى)؛ 2- التحفة القائمیه، فى سند زیارة الناحیه و شرحها(فارسى)؛ 3- البشارت الالهیه الى الدولة القائمیه (عربى)؛ 4- تحفة السنیه فى نصرة القائم فى البلیة(عربى)؛ 5- تحفة المعمى ارجوزة فى شرح: و اما الانتفاع بى فى غیبتى؛ 6- تذکرة الحجة لتبصرة اهل المحجة فى شرح الامکنة و الازمنه المنتسبه بالقائم و آدابها و وظائفها ( این رساله با نام« یاد مهدی آرام دل» به فارسی چاپ شده است)؛ 7- تکملة-الایمان بمعرفة صاحب‏الزمان(به فارسى و با تقریظ حاج‏آقا منیرالدین بروجردى سال1367ق در اصفهان به چاپ رسیده است)؛ 8- حقة الدرر در شرح وقایع حکومت امام منتظر علیه‏السلام؛ 9- الخصائص المهدیه؛ 10- الدرة البهیة فى التسمیة المهدیه؛ 11- سماءالجود فى کیفیة الانتفاع بغایة الوجود، 12- الصراط المستقیم الى جنة النعیم، ملحق و متمم «مفتاح الرحمه»؛ 13- طالع مسعود؛ 14- عین الانهار فى شرح «مطلع الانوار»؛ 15- الغرة المضیئه؛ 16- فتوحات مهدیه در تفصیل فتوحات و پیروزى‏هاى دینى و دنیوى شیعه در دوران غیبت؛ 17- الفرج الممدد بوجود قائم آل محمد صلى‏الله علیه و آله و سلم؛ 18- فُک الرقبة؛ 19- الفوائد المهدیه؛ 20- الفواتح المهدیه الى السعادة الابدیه؛ 21- فوز اکبر فى شرح انواع التوسلات بامام المنتظر؛ 22- مطلع الانوار فى ذکر الغائب عن الابصار ؛23 - معراج الایمان فیما یتعلق بصاحب الزمان، حول معرفة امام الحق عن الباطل؛ 24- مفتاح الرحمه فى عهد غیبة الحجة؛ 25- الوسائل المهدیه فى فضل نصرة الامام و الحجة 26- الهدیة المهدیه.
تاریخ وفات این عالم جلیل‏القدر در سن حدود هشتاد سالگى و در شب جمعه 20 ذیقعده1370ق بوده است. قبر شریفش در اتاق شرقى تکیة کازرونى است.