در چهار جبهة صحن و ساختمان بقعه ای متناسب در وسط صحن و ارتباط تکیه از جبهة جنوب یا قبلی با کوچه لسان الارض بوده است که امروزه به غیر از بقعة وسطی بقیه بناهای اطراف تکیه از بین رفته اند ولی آثار آن بناها در دیوارهای اطراف باقی مانده است. بنای بقعه نیز با پلان هشت الماسی تراش منظم است که به وسیلة آجر بنا شده و گنبدی کوتاه و خفتة تیزه¬دار آجری با تزئینات مختصر کاشی آن را پوشانده است و نمای جرزها به صورت هشت و گیر آجری باقی مانده که احتمالاً قرار بوده نمایی متناسب مثل کاشی کاری روی آن اجرا گردد؛ ولی ناتمام مانده است. ورودی بقعه از ضلع کوچک جنوب شرقی بقعه است و چهار ضلع بزرگ و سه ضلع کوچک دیگر بقعه قبلاً شبکه آجری بوده که امروزه با شبکه فلزی مشابه آجری و به رنگ آجری آن را بسته اند. از مدفونان در این بقعه به غیر از صاحب بقعه، آقا میرزا ابوالمعالی کلباسی(1247-1315ق) افراد ذیل اشاره کرد: - حاج میرزا ابوالهدی کلباسی فرزند آقا میرزا ابوالمعالی کلباسی(م: 1356ق)؛ -حاج شیخ محمّدباقر کلباسی فرزند شیخ ابوتراب؛ - حاج میرزا جمال الدین کلباسی فرزند ابوالمعالی(م: 1350ق)؛ - حاج شیخ محمد حسین اشنی (م:1375ق)؛ - حاج شیخ موسی کلباسی فرزند ابوتراب(م:1360ق)؛ - حاج میرزا محمود مقتدایی خوراسگانی (م:1384ق)؛ - حاج شیخ نورالدین اشنی فرزند شیخ محمّد حسین اشنی(م:1398ق). ضمناً قبور بسیاری از علما و هنرمندان و ادبا در صحن و جای اطاق های اطراف می باشد که شرح مفصل