فرزند حاجی قهرمان در سال 1277 در روستای هرچگان از توابع شهرکرد به دنیا آمد.

    پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به حوزه علمیه اصفهان رفت و سالیان متمادی با فقر و تنگدستی شدید به تحصیل علوم دینی پرداخت. در اصفهان از محضر اساتید بزرگی، چون حضرات آیات: سید علی نجف آبادی، سیدمحمد نجف آبادی، سیدمهدی درچه­ای و شیخ محمدحکیم خراسانی بهره برد و خود به جرگه اساتید حوزه پیوست.

    وی در هیئت و نجوم نیز تبحر خاصی داشت و در مدرسه صدر به تدریس ادبیات و سطوح فقه و اصول و هیئت  می­پرداخت.

    مرحوم اصولی در سال 1329ش به شهرکرد عزیمت نمود و به تدریس در حوزه علمیه امامیه شهرکرد و جذب و پرورش طلاب پرداخت. از جمله شاگردان او در این حوزه سیدجواد صفوی وانانی است. وی همچنین به دعوت اداره آموزش و پروش شهرکرد و با کسب اجازه از محضر آیت­الله العظمی بروجردی، بعدازظهرها در دبیرستانهای شهرکرد دروس عربی و دینی تدریس می­نمود و به مشکلات و سؤالهای دانش آموزان و دبیران پاسخ می­داد. این برنامه فرهنگی و تدریس او در حوزه و دبیرستان تا سال 1345ش که دچار بیماری گردید و مجبور به بازگشت به اصفهان شد، ادامه یافت.

    او مردی فاضل، بی­ریا و بسیار وارسته بود. با علمای بزرگ اصفهان مباحثه علمی داشت و در جلسات درس فقیه محقق، آیت­الله العظمی میرسیدعلی بهبهانی شرکت  می­نمود و از تشکیل دهندگان جلسات درسی ایشان بود.

    وی پس از ازدواج در محله کوهانستان اصفهان (خیابان آتشگاه) ساکن گردید و مردم محل را با  تعالیم اسلام آشنا و با رفتار خود آنان را به  دین و روحانیت علاقه­مند می نمود.

    وی سرانجام در روز 8 شعبان 1400ق / اول تیرماه 1359ش دار فانی را وداع گفت و در تکیه زرگرها نزدیک قبر آیت الله زند کرمانی به خاک سپرده شد.